Wat moet ik doen als justitie (veel) geld van mij wil afpakken

‘Waarschijnlijk hebt u geruchten gehoord (of zaken gelezen op het internet) dat u tienduizenden euro’s boete opgelegd kunt krijgen van de rechter. Dat is niet juist. De rechter legt in wietzaken wel eens boetes op (voornamelijk voor plantages tot 100 planten), maar de hoogte van de boete is meestal beperkt tot 1000 euro. Wel kan de Officier van Justitie een vordering indienen tot “ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel”.
zie : Ontnemingsmaatregel of Pluk-ze

Dit betekent –platgezegd- dat het criminele geld dat (volgens Justitie) is verdiend met de kwekerij van u kan worden afgenomen. Let wel: de schatting door Justitie is in de meeste gevallen veel hoger dan er daadwerkelijk door u is verdiend.
zie : Voordeelsberekening bij ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel

Tijdens de inval door de politie wordt er een schatting gemaakt van het aantal eerder gerealiseerde oogsten. Deze schatting wordt gebaseerd op een aantal “indicatoren” zoals de vervuiling van het koolstoffilter, stof op de kappen/lampen, aanwezigheid van knipresten, productiedata, aanvang huurcontract etc.

Het aantal oogsten wordt vervolgens vermenigvuldigd met het aantal aangetroffen planten en opnieuw vermenigvuldigd met de verwachte opbrengst per plant (meestal rond de 30 gram) én de straatprijs (4070 euro per kilo). Van de uitkomst van die berekening worden vervolgens een aantal (standaard) kosten afgetrokken (investeringskosten, afschrijvingskosten, variabele kosten, energiekosten, knipkosten en huisvestingskosten). Wat resteert is de geschatte opbrengst van de wietkwekerij. Het vervelende aan de ontnemingsmaatregel is dat de Officier van Justitie niet hoeft te “bewijzen” hoeveel crimineel geld daadwerkelijk is verdiend. De Officier van Justitie hoeft dat bedrag alleen maar “aannemelijk” te maken. Dit betekent dat er een schatting wordt gemaakt op basis van wat er wordt aangetroffen tijdens de inval. Daarna wordt er een berekening gemaakt. In feite vindt er dan een soort “omkering van de bewijslast” plaats. Dit betekent dat u (en uw advocaat) moeten gaan “bewijzen” dat het verdiende bedrag (veel) lager is. Hoe doet u dat? Door bewijsmiddelen te verzamelen, zoals getuigenverklaringen, foto’s, rekeningen, bonnetjes etc.) waaruit blijkt dat de wietkwekerij korter heeft gestaan dan Justitie denkt.’